SARIYAHŞİ İLÇESİ:
Sarıyahşi ilçesinin kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemektedir. İbrahim Hakkı Konyalı, Abideleri ve Kitabeleri ile Şereflikoçhisar adlı eserinde Sarıyahşinin XIII. yy. ortaları ile XIV. yy. başlarında kurulduğunu söylemektedir.
Oymaklar önce şu an Kırşehir sınırları içindeki“Rumkuş” adlı mevkiden Sarıyahşi yaylasına yerleşmişlerdir. Sonrada bugünkü ilçenin bulunduğu yere yerleşerek burada Sarıyahşi köyünü kurmuşlardır.
Sarıyahşi yedi örenin ortasına kurulmuştur. Taşlı Ören mevkiinde Grekçe yazılı bir mezar taşı bulunmuştur. Kurtuluş mahallesinde Selçuklu Caminin tamiri esnasında cami önünde mermerden yapılı bir aslan başı ve genelde kiliselerde kullanılan uzun mermerler mevcuttur. Ancak bunlar sökülüp götürülmüştür. Sarıyahşi ‘nin nüfusu; 8.280’dir. Halkın geçim kaynağı büyük ölçüde tarıma, birazda hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri : Buğday, Arpa, Nohut, Şekerpancarı’ dır. Sebzeler Domates, Biber, Salatalık, Patlıcan, Fasulye’dır. Hayvancılıkta ise küçük baş hayvan olarak koyun, birazda Hirfanlı Barajı gölü kıyılarında balık avcılığı yapılmaktadır.
Önemli Telefonlar:
Kaymakamlık Tel: 311 21 51
Belediye Başkanlığı Tel: 311 20 02
Jandarma Komutanlığı Tel: 311 24 09
Cumhuriyet Savcılığı Tel: 311 24 60
Emniyet Müdürlüğü Tel: 311 25 99
Milli Eğitim Müdürlüğü Tel: 311 21 00
Sarıyahşi Sağlık Ocağı Tel: 311 20 85
Boğazköy Sağlık Ocağı Tel: 314 32 09
Demircioba Sağlık Ocağı Tel: 311 29 21
ORTAKÖY İLÇESİ:
Ortaköy ve çevresinde, şimdiye kadar tarih öncesi ve sonrası devirlere yönelik kapsamlı bir tarihi ve arkeolojik araştırma yapılmamıştır. Var olan belgeler de şuursuz ve cahil define arayıcıları vasıtasıyla yok edilmiştir.
Aksaray ve çevre illerde yapılan (Acemhöyük, Alişar, Boğazköy) kazılarda elde edilen belgeler de buraların İlk Tunç Çağı’na uzanan tarihini ortaya çıkarmıştır. Ortaköy çevresindeki Kalehöyük, Koçhasan Höyüğü ve Muratlı höyük gibi birden fazla kültür katları bulunan yerleşim merkezlerinde yapılacak arkeolojik kazı ve araştırmalar Hitit’ler dönemi için yeni belgeler verebilecektir.
Hititlerden sonra (M.Ö. VII. yy.)’da Frig’lerin hakim olduğu bölgede Ortaköy de yer almaktadır. Frig kültüründe görülen “ölü gömme” usullerinden, oyulmak suretiyle yapılan “Kaya mezarlar”’a, bölgelerin jeolojik yapısı itibariyle rastlanılmamaktadır. Buna karşın Frig soylularının gömüldüğü Tümülüslere sıkça tesadüf edilmektedir.
M.Ö.V.yy.’da Pers İstilası ile birlikte Pers yönetimine giren yöreye, Makedonya Kralı Büyük İskender’in Asya seferi sırasında, Makedonyalılar hakim olmuşlardır. M.Ö. 323’de B.İskender’in ölümü üzerine, Pers soyundan Arırarat tarafından kurulan Kapadokya Krallığı bölgeye hakim olmuştur. Kapadokya Krallığı M.Ö. 17. yy.’da Roma İmparatorluğun’a katılmıştır.
Aksaray, Kapadokya Kralı Arkhelais tarafından kurulmuştur. Krala izafeten şehir Archelais adını almış, bir müddet Kapadokya Kral’lığına başşehir olmuştur. Bu dönemlerden kalma küçüklü büyüklü yerleşim merkezlerine, tarım faaliyeti ve kaçak kazılarda mermerden tanrıçalar, madeni paralar İshaklı, Karapınar, Sarıkaraman, Namlıkışla köyleri arazilerinde sıkça rastlanılmaktadır.
Hristiyanlığın ilk yıllarında, Kapadokya bölgesinde bu din hızla yayılmıştır. İdareciler hristiyanlığı yasaklamışlardır. Bilhassa İmparator Dıocletianus (284-305) döneminde bu yasak çok daha katılaştırılmıştır. Adeta bir katliama girişilmiştir. Hıristiyan halk bu vahşetten kurtulmak, daha serbest ibadet edebilmek için, yeraltı şehirleri kurmuşlardır. Kapadokya’da görülen bu galerialardan biri de Çatin Köyü ile Ozancık Köyü yakınlarındaki “ERSELE”’dir.
Roma İmparatorluğunun 395’de ikiye bölünmesiyle Kapadokya yöresinde Bizans hakimiyeti başlamıştır. Ortaköy ve çevresinde bu dönemden kalan madeni paralar, pişirilmiş toprak kaplar, içme suyu şebekeleri, harçlı mesken kalıntıları, mezarlar ve çeşitli maden işletmeleri vardır. Ozancık (Ersele), Sarıkaraman, Harmandalı, Gökkaya gibi köy ve kasabalarda bu eserlere sıkça rastlanmaktadır.
Ortaköy ve çevresi 7. yy. başlarından itibaren önce Sasani, sonra sık sık Arap istilalarına uğramıştır. Bu istilalara karşı koymak ve korunmak maksadıyla güneydeki stratejik noktalar ve derbentler Bizanslılar tarafından özenle korunmuş, Ereğli (Heraklia), Niğde, Aksaray (Arkhelais) ve Ortaköy’e yakın mesafede geçitler tutulmuş ve yeni kaleler inşa edilmiştir. Ortaköy Ekecik dağları batısındaki “Küçük Sımandı Kalesi”’nin bu döneme ait olması muhtemeldir.
1071 Malazgirt Zaferi ile Anadolu’ya giren Büyük Selçuklu devleti komutanlarından Melik Ahmet Danişmend Gazi, Aksaray ve çevresini fethederek buraları bir Türk yurdu haline getirdi. Konya’nın Anadolu Selçuklu başşehri olmasının (1116) ardından Anadolu Türk Birliği’ni sağlamaya çalışan II. Kılıçarslan, harabe halindeki Arkhelais kalıntıları üzerine Aksaray’ı kurdu. Azerbaycan’dan getirttiği Türkmen oymaklarının çevre köylere yerleşmeleri sağlandı. Göçebe alanlarda hayvancılıkla uğraştılar. Bunun neticesi çevredeki mera ve çayırlarda atlar yetiştirilmeye başlandı.
Danişmend’ liler ve Anadolu Selçukluları döneminde, doğudan Anadolu’ya gelen Türkler, buralardaki Bizanslıları sürmüşlerdir. Türkmen aşiretleri, hem Bizanslardan kalan meskenlere hem de meralara yeni bir yerleşim merkezi kurdular. Bunlardan biri de “Eyüp” ili dir. Ortaköy bu köyün kalıntıları üzerine kurulmuştur.
Anadolu Selçuklu Devleti’nin son yıllarında, devletin birliği için çalışan büyük Türk mutasavvıf’ı Yunus Emre’nin türbesi Ortaköy’ ün Sarıkaraman kasabası yakınlarındaki Ziyaret Tepesindedir.
(1243) Karadağ bozgunu ile Moğollar’ın Anadolu’ya yerleşmeleri sonucu Anadolu Selçuklu hükümdarlarının hiç bir fonksiyonları kalmamıştı. Bunun neticesinde meydana gelen devlet otoritesi boşluğu sebebiyle Ortaköy ve çevresi de Selçuklu Eratna oğulları, Kadı Burhaneddin ve Karamanoğulları arasında el değiştirdi. 1470’de İhsak Paşa’nın Şereflikoçhisar ve Aksaray çevresini Osmanlı
hakimiyetine almasıyla birlikte, Ortaköy ve çevresi de Osmanlı yönetimine girdi. 1477’de Aksaray ve çevresinin nüfusu yazılmış, tahrir defterleri tutulmuş, emlak ve vakıfları belirlenmiştir.
Bu dönemde Aksaray, Karaman Eyaletine bağlı bir sancak merkezidir. Aksaray’a, Hasandağı, Bekir, Eyübeli, Sahra, Ova, Eyyup nahiyelerinin yanı sıra Ş.Koçhisar da nahiye olarak bağlanmıştır. Ortaköy halkı, Aksaray’lılar gibi II.Beyazıd dönemindeki Cem Sultan isyanında, Sultan Beyazıd tarafını tutmuşlardır. Kurtuluş Savaşı sırasında, vatanın kurtuluşu için her türlü fedakarlıkta bulunmuşlardır. İlçe, Aksaray iline 55 km. uzaklıkta olup Doğusunda; Nevşehir İline bağlı Gülşehir, Batısında; Aksaray İline bağlı Ağaçören ilçesi, Güneyinde; Aksaray İli ve Kuzeyinde; Kırşehir İli ile çevrilidir. Nüfusu; 27.003’dür. Yüzölçümü 750 km² olup denizden yüksekliği; 1140 m.’ dir.
Konaklama Tesisleri Tel. No
Arıkan Otel 351 82 14
Fatih Otel 351 23 03
Lokantalar
Ocakbaşı Lokantası 351 30 20
Eczaneler
Sevil Eczanesi 351 20 04
Hayat Eczanesi 351 37 28
Kardeş Eczanesi 351 48 38
Serap Eczanesi 351 61 24
Önemli Telefonlar
Kaymakamlık Tel: 351 87 40
Belediye Başkanlığı Tel: 351 38 59
Jandarma Komutanlığı Tel: 351 87 42
Cumhuriyet Savcılığı Tel: 351 87 44
Sağlık Ocağı Tel: 351 80 45
Emniyet Amirliği Tel: 351 81 76
GÜZELYURT İLÇESİ
Günümüzde “Yüksek Kilise” olarak bilinen “ANALİPSİS TEPESİ” ve civarında çok miktarda işlenmiş obsidiyen (volkanik cam) dan işlenmiş taş baltaları ve seramik parçalara rastlanması, bölge de “Kalkolitik Çağı” İnsanının burada yaşadığını göstermektedir.
M.Ö. 2000’den itibaren bölgede Hititler’in yaşadığını Güzelyurt içerisinde, Sivrihisar yolu üzerinde bulunan “Kulaklı Tepe”de iki kale kalıntısı ve “Analipsis Tepesi”’indeki kilisenin üzerinde oturduğu duvarlardan anlıyoruz. Yine Mamasun baraj gölü çevresinde Hitit yazıtları ve kabartmaları vardır.
Güzelyurt’un da içinde bulunduğu bölge M.Ö. VI. yy. da Pers İmparatorluğuna katılmıştır. Bu dönemde zaten var olan Feodal sistem daha da gelişmiş, köle satışı hızlanmış, bir yandan da bölgede Pers Ateşgedeleri görülmeye başlanmıştır. Persler, Kapadokya insanını kültürel ve dini açıdan öylesine etkilemiştir ki, Büyük İskender’ in bölgeyi işgalinde, İskendere boyun eğmeyerek Pers soylularından birini kral kabul ettiler. M.Ö. 332 yılında Kapadokya krallığını kurdular. Bu dönemde halk siyasi olaylarda da daima Persleri desteklemişlerdir.
Hititler’in çok tanrılı dinlerinden sonra, bu yıllarda ateşe tapmayı ve Tanrıya inanışı birleştiren “İpsistaryo dini” ortaya çıktı. Bu din, büyük toprak faaliyetleri arasında rağbet gördü .M.Ö. 17. yy. da bölge Roma İmparatorluğu topraklarına katıldı. Fakat kral gücündeki dini liderlerin (rahipler) yönetimi M.S. 2. yy.’ a kadar azalarak da olsa devam etmiştir.
Bu sıralarda köle durumunda bulunan halk arasında St. Paul’un bölgeye getirdiği Hıristiyanlık hızla yayılmaya başladı. Hıristiyanlık ilk yıllarda büyük tepki gördü. İmparatorluk tarafından resmi din olarak kabul edilinceye kadar bu dine inananlar, öncelikle Güzelyurt ve çevresi, Ihlara Vadisi, Peristrema Vadisi, Soğanlı gibi yerlerde saklanmışlardır.
Zaman içinde Hıristiyanlık bu bölgede de Pagan dini ve Pers kökenli geleneklerden etkilenerek yeni bir anlayışa dönüştü. Zaten tarihin başlangıcından beri çok değişik Kültür ve dinlerin geçişine sahne olan bölgede bu durum kaçınılmazdı.
Güzelyurt’lu Gregorius Teologos ve Kayserili Basilus, birlikte ortaya koydukları fikirlerle zaman içinde ortodoks mezhebinin kurucuları durumuna gelmişler, buna bağlı olarak da ilk manastır hayatı Güzelyurt’ta başlamıştır. İmparator Teodosius tarafından Güzelyurt’ta 385 yılında Gregorius Teologos adına bir de kilise yaptırılmıştır.
Oğul Gregorius, 329 yılında “Arianzos” adı verilen çiftlikte doğmuştur.
VIII. ve IX. yy. larda Müslüman Araplar Bizans üzerine yaptıkları akınlar sırasında torosları, Kilikya geçidinden aşarak Melendiz ovasına iniyorlardı. Arap yol haritalarında Güzelyurt (Qualuari) Melendiz ovasında bir istasyon olarak gösterilir.
Romanın din üzerindeki baskısı, İkonoklast akım’ın başlamasına sebep olmuştur. Bu dönemde Aziz Gregorios’un ortaya koymuş olduğu dini sistem o kadar kuvvetlidir ki, bölge bu hareketten yara almadan kurtulmuş ve İkonoklast akım’a karşı olan Hıristiyan din adamlarına sığınak olmuştur. XII. yy. da Anadolu’ya hakim olan Selçuklular, toprağı işlemeyiiyi bilen Rumlar’ın göçünü önlemek için bazı imtiyazlar tanıdılar. Böylece Hıristiyan ve Müslüman halk bir arada yaşamaya başladılar. Belisırma’da bulunan St. Georges (Kırk Damaltı) Kilisesi buna iyi bir örnektir. Burada bulunan Fresk’de, bölgenin o dönemdeki beylerbeyi olan Basil Güyakupos, Türk kıyafetleri içinde resmedilmiş ve freskin kitabesinde Sultan II. Mesut için “çok yüksek ve çok asil bir sultan” olarak söz edilmektedir. 1470 yılında Osmanlı hakimiyetine giren Güzelyurt, bir müddet için Eratna ve Karaman beyliklerinin de toprağı olmuş, yine bu sıralarda Moğol akınlarına uğramıştır.
Osmanlı döneminde, Güzelyurt’taki hristiyan nüfus, Lozan antlaşmasına kadar, daima Selçuklular döneminde buraya yerleştirilen müslüman nüfustan fazla olmuştur. 1815 yılında yapılmış bir nüfus sayımında hristiyanların oturduğu 300 hane ve 100’den fazla kilise olduğu tespit edilmiştir. Buna karşılık, Müslümanlara ait üç cami vardır. Bu haliyle Güzelyurt, çok eskiden beri gelmekte olan ve kültürel geleneklerini sürdüren bir Rum köyüdür.
XIX. yy.’da hristiyanlar, Selçuklu döneminde daha önce bir takım ayrıcalıklara sahip olmaları ve Osmanlı zamanında kapitülasyonlardan yararlanmaları, ayrıca askere gitmemeleri sebebiyle ekonomik üstünlüğü ellerinde bulunduruyorlardı. Güzelyurt’taki Rumlar’ın büyük çoğunluğu arazinin verimsiz olması sebebiyle büyük şehirlerde iş yapmışlar ve çok zengin olmuşlardır. Bu gelirlerin memlekete aktarılması neticesinde, önemli bir dini merkez olan Güzelyurt bölge ticaretini elinde tutar hale gelmiştir. 1924 Mübadelesinden kısa bir süre önce, kilise Osmanlı Devletinden aldığı özel izinle para bastırdı. Kilisenin kontrolü ve garantisi altında 1 kuruş, ve 10 para olarak tedavüle çıkan bu paranın üzerinde Aziz Gregorius’un resmi bulunuyor; Rumların yanısıra Türkler de kullanıyorlardı. Mübadele ile Yunanistan’a giren Rumlar, Kavala yakınlarında “Nea Kalvari” adıyla yeni bir köy kurmuşlar ve Güzelyurt’taki kilisenin aynısını oraya inşa ederek, buradan götürdükleri kutsal eşyaların teşhir edildiği bir müze kurmuşlardır. Bugün, göç edenler ve hala hayatta kalanlarla onların çocuk ve torunları Güzelyurt’u ziyarete gelmekte ve bir bayram havasıyla karşılanmaktadır. Rumların göç etmesiyle birlikte Yunanistan’dan gelen Türk göçmenlerde Rumlardan kalan evlere yerleştirilmiştir.
Güzelyurt ve civarı günümüzde çok iyi tanınan Kapadokya bölgesinin tüm özelliklerini üzerinde toplar. Manastır Vadisi, iki taraflı yüksek kayaların arasında olan su ve söğüt ağaçları, ayrıca pek çok kiliseler Ihlara Vadisi Analipsis tepesi civarındaki “Peri bacaları,Göreme, Zelve gibi Kapadokya bölgesi yüzey şekillerine iyi bir örnektir.
Jeolojik açıdan volkanik bir yapıya sahip olan Güzelyurt’da pek çok mesire yeri olabilecek olan ve güzel görüntülü yerler mevcuttur. İnşaa edilen gölet yöreye ayrı bir güzellik vermiştir.
Hasandağı eteklerinde kurulmuş bulunan Güzelyurt, klimatizm yönünden önemlidir. Deniz seviyesinden 1485 m. yüksekliktedir. Burada tam bir yayla havası hüküm sürer. Bu haliyle bölge, ileride yapılacak kış turizmi için bir konaklama merkezi de olabilecek niteliktedir.
İklim şartları Güzelyurt’ta pek çok değişik bitkinin gelişmesi için iyi bir ortam sağlar. İlkbaharla birlikte başlayan renk cümbüşü Ağustos ayına kadar devam eder. Sonbaharda ise ilçe kavaklık ve söğütlüklerin yanı sıra çeşitli meyve ağaçları ve üzüm bağlarının sararması ile bambaşka bir renge bürünür.
KONAKLAMA TESİSLERİ:
TESİSİN ADI: TEL. NO: ODA SAYISI: YATAK SAYISI
-Karballa Oteli (S) 451 21 03 16 72
- Karvalli Oteli* 451 27 36 19 45
-Family Pansiyon 453 70 98 7 25
-Anatolia Pansiyon 453 71 28 14 40
-Belediye Pansiyon 453 76 76 6 20
-Akar Pansiyon 453 71 18 4 13
-Gelveri Pansiyon 453 20 32 9 12
-Bişkinler Pansiyon 453 70 77 14 40
-Piri Pansiyon 454 51 14 8 16
-Çatlak Pansiyon 454 50 65 19 45
-Halil's Pansiyon 451 27 07 5 12
-Gün Alp Pansiyon 451 20 76 5 13
-Aslanlı Pansiyon 451 27 26 4 8
Bankalar:
T.C. Ziraat Bankası vardır.
Lokantalar:
-Vadi Restaurant Tel: 453 70 84 Ihlara
-Arslan Restaurant Tel: 457 30 33 Belisırma
-Anatolia Restaurant Tel: 457 30 40 Belisırma
-Belisırma Restaurant Tel: 457 30 57 Belisırma
-Çatlak Restaurant Tel: 454 50 65 Selime
-Gelveri Restaurant Tel: 451 27 71 Güzelyurt
-Kalvari Döner Salonu Tel: 451 28 51 Güzelyurt
-Güzelyurt Pide Salonu Tel: 451 23 97 Güzelyurt
Eczaneler:
-Güzelyurt Eczanesi Tel: 451 26 76 Güzelyurt
-Ihlara Eczanesi Tel: 453 75 41 Ihlara
Sağlık Ocakları:
İlçe merkezi ile Ihlara, Ilısu ve Selime kasabalarında bulunmaktadır.
Önemli Telefonlar:
Kaymakamlık: 451 21 49
Emniyet: 451 22 68
Jandarma: 4512258
Belediye: 451 20 19
Sağlık Ocağı: 451 20 09
Devlet hastanesi: 451 24 44
) İLÇENİN TARİHÇESİ
Gülağaç İlçesinin Cumhuriyet tarihinden öncesi tarihinin araştırılması için, ayrıntılı bir tarih çalışması yapılmamış olmakla birlikte, bu güne kadar elde edilen tarihi ve arkeolojik bilgiler ışığında, çok azda olsa, bazı gelişmeler kaydedilebilmiştir. İlçemize bağlı Gülpınar kasabası, Demirci kasabası ve Saratlı kasabası civarında bulunan tarihi kalıntılar, İlçemizin tarihinin Milattan öncesine kadar uzandığını göstermektedir. Aksaray civarı Osmanlının son zamanında, Niğde Vilayet sancağına bağlı iken 1920 yılında tekrar müstakil sancak olmuştur. 1924 yılında vilayetler kurulurken de adı Aksaray vilayeti olarak değişen ilimiz,1933 yılında vilayetlikten alınarak Niğde iline bağlı bir ilçe haline getirilince, İlçemiz Gülağaç’da bu ilçeye bağlı bir köy durumunda idi 1957 yılında kasaba olan, İlçemizin o zamanki adı AĞAÇLI kasabasıdır. İlimiz Aksaray 15/06/1989 tarih ve 3578 sayılı yasa ile İl statüsüne kavuşunca Ağaçlı kasabası da aynı tarihte ilçe olan Güzelyurt’a bağlanmıştır. İlçemiz Gülağaç 09/05/1990 tarih ve 3644 sayılı yasa ile merkezi Ağaçlı kasabası adı Gülağaç olarak değiştirilerek İlçe statüsüne kavuşmuştur. Başlangıçta İlçemize bağlı 3 kasaba ve 8 köy bulunmakta iken 1996 yılında Niğde ilinden ayrılıp İlçemize bağlanan Sofular ve Bekarlar Kasabaları ile Kasaba sayısı 5‘e çıkmıştır.
II) İLÇENİN COĞRAFYASI
A) COĞRAFİ KONUM
Gülağaç İlçesi, İç Anadolu bölgesinin orta kesiminde Kızılırmak'ın güneyinde bulunan plato üzerinde bulunmaktadır. Rakım’ı 1.175 m.dir. Kuzey ve Batısında İlimiz Aksaray, Doğusunda Nevşehir İline Bağlı Derinkuyu ve Kuzey doğusunda Acıgöl İlçeleri ve Güneyinde Aksaray’a bağlı Güzelyurt İlçeleri ile komşudur.
B) YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ
Gülağaç İlçesinin, yüzey şekilleri bakımından II. Jeolojik zamanda teşekkül etmiş yöre yanar dağlarının (Hasan Dağı) kızgın küllerinin soğuması sonucunda oluşan yumuşak kayalardan meydana gelen ufak dağlar ile bunlar arasında serpilmiş ovalardan oluştuğu görülmektedir. En önemli yükseltisi Bekarlar kasabası yakınlarındaki 1712 m. İle Nenezi dağıdır.
C) İKLİM ÖZELLİKLERİ
Yapılan çeşitli iklim tasniflerine göre, Gülağaç İlçesi orta iklimler kuşağında olup, soğuk yarı kara iklim tipine sahiptir. Yazlar sıcak ve kurak kışlar soğuk ve az yağışlı, kış aylarında genellikle kar şeklindedir.
D) BİTKİ ÖRTÜSÜ
İlçe geneli, bozkır dediğimiz ilkbaharda yeşeren yazın kuruyan otsu bitkilerle kaplı olup, akarsu çevrelerinde zamana göre yöre iklimine uygun ekonomik değeri olmayan söğüt, kavak ve çeşitli meyve ağaçları ve çalı tipi küçük ağaçlar yetişmektedir. İlçe arazisi içerisinde doğup Mamasun barajına dökülen karasu çayı adında akarsu olup, düzensiz debiye sahip yazları genelde kuruyan küçük dereler bulunmaktadır. Ayrıca; İlçemizin doğusundan geçen karasu çayına karışan akarsu boyunca bir adet doğal gölet vardır.
III) ULAŞIM VE ALTYAPI DURUMU
İlçemiz Aksaray İline 38 km. uzaklıktadır. Ulaşım, asfalt yol ile sağlanmaktadır. Gülpınar, Demirci kasabası, Kızılkaya Köyü, Doğantarla kasabası ile Güzelyurttan gelen karayolları ağındaki yola karışıp, Nevşehir yoluna bağlanır. Bu yoldan başka Gülağaç, Gülpınar kasabası ve Camiliören köyü Nevşehir- Aksaray asfaltı ile de Aksaray'a ulaşan asfalt bir yol mevcuttur. İlçemizin, komşu İlçe Güzelyurt 'a uzaklığı 20 km. olup, yolun tamamı ve Düğüz köyü haricindeki yerlere olan ulaşım asfalt yol ile sağlanmaktadır. İlçemizin Düğüz köyü ile ulaşımını sağlayan yol stabilize halindedir.
Kasaba ve Köylerin Gülağaç İlçesine Uzaklığı (km)
Demirci Kasabası 5
Gülpınar Kasabası 2
Saratlı Kasabası 13
Bekarlar Kasabası 5
Sofular Kasabası 7
Akmezar Köyü 10
Camiliören Köyü 10
Çatalsu Köyü 15
Delihebil Köyü 15
Düğüz Köyü 9
Pınarbaşı Köyü 14
Kızılkaya Köyü 12
Süleymanhüyüğü Köyü 15
İlçemiz Kasaba ve Köylerinde elektriksiz ve telefonsuz yerleşim birimi bulunmamaktadır. Elektrik Ulusal enerji hattından temin edilmektedir. Yine İlçemizin Belde ve Köylerinde suyu olmayan yerleşim birimi de yoktur. İlçe merkezinde çoğu aileler belediyenin su şebekesinden içme ve sulama sularını temin etmektedirler. İlçe merkezi ile bağlı birimlerinde kanalizasyon şebekesi mevcut değildir.
IV) İLÇENİN İDARİ YAPILANMASI
İlçemiz Mülki ve İdari teşkilatlanmasına Ağustos 1991 yılında başlamış olup, İlçemizde Kaymakamlık Yazı İşleri Müdürlüğü, Özel İdare Müdürlüğü, Malmüdürlüğü, İlçe Emniyet Amirliği, İlçe Jandarma Komutanlığı, İlçe Tarım Müdürlüğü, Milli Eğitim Müdürlüğü, Sağlık Grup Başkanlığı, Müftülük, Posta İşletme Merkez Müdürlüğü, Tedaş Şefliği, Ziraat Bankası Şube Müdürlüğü, Tarım ve Kredi Kooperatifi, faaliyetlerini sürdürmektedirler. İlçemize merkez belediyesi ile birlikte 6 Belediye Başkanlığı 8 Köy Muhtarlığı bağlı bulunmaktadır. Kasaba ve köylerine bağlı mezra (yayla) bulunmamaktadır.
SOSYAL DURUM
A) KONUT DURUMU
İlçemiz ve bağlı Kasaba ve köylerinde yerleşim alanlarında genellikle tek katlı taş ve bazen de iki ve üç katlı yapılar kullanılmaktadır. Ancak son yıllarda ve özellikle İlçe olduktan sonra, çok katlı betonarme binalar yapılmaktadır. Bunun yanında Devlet-Belediye-Vatandaş katkılarıyla yapılan ve halen Resmi dairelerin kullandığı binalarda betonarme olarak yapılmıştır. Binaların bazılarının alt katları, dükkân, depo ve garaj olara da değerlendirilmektedir. Binalar genellikle sobalı olup, yeni yeni kaloriferli binalarda yapılmaktadır. Konut sorunu çok az seviyededir. İlçe ve kasaba merkezlerinde Belediye İmar Planı yapılmış olup, binalar ruhsatlı olarak yaptırılmaktadır.
B) SOSYAL YAŞANTI
İlçe Merkezi ile kasaba ve köyleri arasındaki ilişkiler gayet iyidir. Halk gelenek ve göreneklerine oldukça bağlıdır. Düğün merasimleri ile dini ve milli bayram kutlamaları bir hayli görkemlidir. Ananevi, düğün yemekleri verilir, kına gecesi gelin alma merasimleri düzenlenir. Düğün sahibine komşuları da maddi ve manevi katkılarda bulunurlar. Misafirler en güzel şekilde ağırlanırlar. İlçe Merkezinde 1 adet yerel radyo mevcut olup, 30 km. çapında bir alana yayın yapmaktadır. TV yayınları normal olarak izlenmektedir. İlçe merkezi ile Saratlı kasabasında Halk Kütüphanesi mevcut olup, genelde öğrenciler yararlanmaktadır. Halkın okuma alışkanlığı yoktur. Sportif faaliyet olarak ara sıra amatör takımlar arasında müsabakalar düzenlenmektedir.
C) İŞ VE ÇALIŞMA HAYATI
İlçe halkı genellikle tarım ve tarıma dayalı işlerle uğraşmaktadır. Tarımsal ürünler olarak Pancar, Patates, Buğday, Arpa, vb. ürünler yetiştirilmektedir. Bu alanda, İlçe halkı erkek kadın ayrımı olmaksızın birlikte iş hayatına katılmaktadırlar. İlçe halkı Tarımsal çalışmaların yanında Ticaret ile de uğraşmaktadırlar. İlçe genelinde işsizlik oranı oldukça yüksektir. Bunun nedeni de ticaret, hizmet, sanayi ve inşaat sektörünün çok az gelişmesindendir. Bu nedenle İlçe halkının çalışabilir kişilerinin birçoğu başta Aksaray olmak üzere, yurdumuzun büyük kentlerine gitmekte, bir kısmı da yabancı ülkelere gitmektedir. İlçemiz çalışma ve iş hayatında Tarımın önemi büyüktür. Bu amaçla İlçemizde Teşkilatı bulunan Tarım ve Köy işleri Bakanlığı Teşkilatı ile Merkez İlçe ve Demirci, Gülpınar kasabalarında birer adet Tarım Kredi Kooperatifi, İlçemiz halkına hizmet vermektedir. Bunlar Tarım ve Hayvancılığın gelişmesi ve üretimin artması işsizliğin düşürülmesi için gerekli çalışmaları yapmaktadırlar. İlçe halkı aynı zamanda başta T.C. Ziraat Bankası olmak üzere banklardan da Tarım ve Hayvancılık ile diğer sektörlerde iş kurmak üzere Krediler alabilmektedirler. İlçe genelinde %20 oranında yurtdışında çalışan bulunmaktadır. Bunların ilçemiz ekonomisine katkısı oldukça büyük olup, yılın belirli aylarında yaptırdıkları ev ve işyerlerinin inşaatında, İlçemizdeki işsizliğin azalmasına katkıda bulunmaktadır.
VI) İLÇENİN TARİHİ VE KÜLTÜREL ZENGİNLİKLERİ
İlçemizin önemli turistik yerleri mevcut olup ancak bunlar yeterli tanıtım yapılamadığı için turizm ekonomisine kazandırılamamıştır. İlçe merkezinde; Kültepesi höyüğü, bağlı Saratlı kasabasında tüf kaya oyma 2 ve 3 katlı yeraltı şehri, Kızılkaya köyünde, Aşıklı ve Musular, Akmezar köyünde Deştin, Çatalsu köyünde Güvercin Kayası, Delihebil Köyünde Yoncalı Höyüğü, Pınarbaşı Köyünde Geyral Höyüğü ve Yer altı şehri ve Bekarlar kasabasında Bekar Sultan Türbesi önemli turistik ve tarihi eserlerdir. Saratlı kasabasında bulunan yeraltı şehri çok az bir yerli ve yabancı turist gezmekte olup, burada ve İlçemizin diğer bağlı birimlerinde turistik otel ve pansiyon bulunmamaktadır. Belediye tarafından her yıl düzenlenmekte olan “Saratlı Kültür ve Sanat Festivali” yerli turizme çok az katkıda bulunmaktadır. Bununda önemli bir ekonomik değeri olmayıp, farklı yöre insanlarının kaynaşmasına ve dostluğun geliştirilmesine katkıda bulunmaktadır.
VII) İLÇENİN EĞİTİM DURUMU
A) NÜFUSUN OKUR-YAZARLIK VERİLERİ
İlçemiz de okuma yazma oranı %95’dir. Okuma yazma bilmeyenler için İlçemiz Halk Eğitim Merkezi köy ve kasabalarda kurslar düzenlemektedir. Erkeklerin okuma yazma oranı kadınlardan daha fazladır. İlçemizde en çok ilkokul ve ortaokul mezunu bulunmakta, Lise ve Yüksekokul mezunu ise daha azdır.
B) OKUL-ÖĞRENCİ VERİLERİ (2006 YILI)
İlçemiz merkezinde 1, Gülpınar ve Saratlı kasabalarında da birer tane olmak üzere toplam 3 adet Çok Proğramlı Lise Demirci kasabasında da 1 adet genel lise, merkez ve bağlı birimlerinde toplam 21 Adet İlköğretim okulu bulunmaktadır. 23 Şubede; 292 erkek, 167 kız olmak üzere toplam 459 öğrenci Liselerde, 170 şubede 2.096 erkek, 2.046 kız öğrenci olmak üzere toplam 4.142 öğrenci İlköğretimde eğitim ve öğretim görmektedir. İlköğretim ve Lise düzeyinde eğitim ve öğretim gören öğrenci toplamı 4.601 dir. İlçemiz köylerinde II.kademesi bulunmayan Çatalsu, Delihebil, Pınarbaşı, Düğüz ve Süleymanhöyüğü köylerinin II. kademeleri ile Aksaray merkeze bağlı Yalman, Cağıl, ve Bozcatepe köyü II. Kademe öğrencileri 2005-2006 eğitim öğretim döneminde taşıma merkezi olan Saratlı, Camiliören, Akmezar ve Gülpanır N.Kemal İÖO’na taşınmaktadır. Çatılsu, Düğüz, Delihebil, Pınarbaşı ve Süleymanhöyüğü köylerinde Birleştirilmiş Sınıflı İlköğretim okulu bulunmaktadır 2.kademesi olmadığından taşımalı sistemle 2. kademedeki toplam 91 öğrencinin eğitim ve öğretimleri taşımalı sistemle sağlanmaktadır. Diğer kasaba ve köylerin hepsinde birer tane I.ve II. kademesi bulunan İlköğretim Okulu mevcuttur.
VIII) İLÇENİN EKONOMİK YAPISI
A) GENEL EKONOMİK YAPI
İlçemizde, Ekonomi genelde eskiden olduğu gibi yine tarım ve hayvancılık ile inşaat işçiligi ve yurtdışında çalışanların İlçemize kazandırdığı dövize dayanmaktadır. İlçe Merkezinde 1, Demirci kasabasında 1 ve Gülpınar kasabasında da 1 adet olmak üzere toplam 3 adet Tarım Kredi Kooperatifi bulunmaktadır. Bu Kooperatifler, İlçemiz çiftçilerinin Gübre, Tarım alet ve araçlarının yanısıra tohumluklarını temin etmekte, gerekirse çiftçileri düşük faizli kredi ile de desteklemektedir. İlçemizde T.C. Ziraat Bankasının şubesi bulunmaktadır.
B) SEKTÖREL DEĞERLENDİRME
1) TARIM VE HAYVANCILIK
İlçemizde en fazla; Buğday, Arpa, Nohut, Fasulye, Patates ve Şeker Pancarı yetiştirilmektedir. Diğer bitkilerin ise ekonomik değeri olmayıp daha çok halkın kendi ihtiyaçlarını karşılayacak miktarda yetiştirilmektedir. Tarımda dekar başına alınan ürün miktarı düşüktür. Son zamanlarda alınan tedbirler ve gübreleme gibi çalışmalarla bu miktar yükselmektedir. İlçemizde Hayvancılıkta yapılmakta olup, genellikle kendi et ve süt ihtiyaçlarını temin etmek için küçükbaş hayvan yetiştirilmekle beraber az miktarda ticari amaçla büyükbaş hayvan yetiştirilmektedir. Bunlardan elde edilen süt, peynir fabrikalarına satılmaktadır. Ancak bununda fazla bir ekonomik değeri yoktur. Gülağaç İlçesinin yüzölçümü 529.170 dekar olup, bunun 303.539 dekarı tarım arazisidir. Tarım arazilerinin 271.219 dekarı kıraç, 32.320 dekarlık kısmı sulu tarım arazisidir. Sulu tarım her geçen gün daha da önem kazanmaktadır. Şahıslar kendi imkânlarıyla tarlalarının başlarına sondaj vurdurmak suretiyle kıraç olan tarım arazilerini sulu tarım arazisine çevirmektedir. Sulu Tarımda üründeki verim artışı %100 oranını bulmuştur. Ayrıca bölgemizde kıraç tarım arazilerinde Nadas uygulaması söz konusu iken, sulu tarıma yönelme neticesinde nadas alanlarında azalma olmuştur. Halkın daha önceden birkaç ürün ektiği halde, sulu tarımın önemini kavramasından sonra ürün çeşidi artmıştır. Sulama neticesinde hayvancılığın gelişmesine etki etmesi halkın hayvan yemi çeşitlerine ilgi duymasına neden olmuştur. İlçemizde sulama amacı ile yapılan beton kanalın uzunluğu tahminen 37. 000. m. Toprak kanalın uzunluğu ise 130.000. m.'yi bulmaktadır. Bu kanallar ana kanal ile tali kanallardan teşekkül etmiştir. İlçemizde toprak kanalla yapılan sulama nedeniyle su kaybı oranı oldukça yüksek olup buda sulu tarımı zorlaştırmaktadır.
2) SANAYİ
İlçemizde Sanayi fazla gelişmemiştir. Bunun nedeni ise İlçe dahilinde fabrika, İnşaat, Tabii Madenler bulunmamasındandır. Az sayıdaki işyerinde oto tamiri, bakımı yapılmaktadır. Bu alanda faaliyet gösteren 30' a yakın atölye İlçe merkezi ve kasabalarında bulunmaktadır.
3) HİZMETLER
İlçemizde hizmet sektörü fazla gelişmemiş olup, az sayıdaki Taşıma şirketleri sadece yolcu taşıma hizmeti vermektedir. Buda İlçe merkezinden İl merkezine yapılmaktadır. İlçemizde turist çekecek önemli bir tarihi ve turizm potansiyeli olmasına rağmen tanıtım yetersizliği nedeniyle yerli ve yabancı turist gelmediği için otel, pansiyon gibi hizmet sektörü gelişmemiştir. Bu nedenle de önemli bir turizm geliri yoktur.
IX İLÇENİN NÜFUS YAPISI
A) GENEL NÜFUS BİLGİLERİ
1) İLÇE NÜFUSU, KÖY-KASABA NÜFUS BİLGİLERİ
İlçenin genel nüfusu, 2000 yılında yapılan genel nüfus sayımına göre 26.874 dür.
Merkez İlçe Nüfusu :4.672
Gülpınar Kasabası :4.454
Demirci Kasabası :3.889
Saratılı Kasabası :2.742
Bekarlar Kasabası :2.763
Sofular Kasabası :2.691
Köylerin Nüfusu
Camiliören :1.598
Kızılkaya :1.758
Akmeza : 861
Süleymanhüyüğü : 332
Düğüz : 299
Pınarbaşı : 255
Delihebil : 247
Çatalsu : 313
2) NÜFUS YAPISI BİLGİLERİ (ERKEK-KADIN NÜFUS ORANLARI)
Toplam Nüfusa Oranı (%)
Toplam Erkek Kadın Erkek Oranı Kadın Oranı
Gülağaç : 4.672 2.226 2.446 47,65 52,35
Gülpınar :4.454 2.191 2.263 49,19 50,81
Demirci :3.889 1 .923 1.966 49,45 50,55
Saratılı :2.742 1.384 1.358 50,47 49,53
Bekarlar :2.763 1.333 1.430 48,24 51,76
Sofular :2.691 1.256 1.435 46,67 53,33 TOPLAM 21.211 10.313 10.898 48,62 51,38
Camiliören :1.598 765 833 47,87 52,13
Kızılkaya :1.758 869 889 49,43 50,57
Akmezar : 861 385 476 44,72 55,28
Süleymanhüyüğü : 332 150 182 45,18 54,82
Düğüz : 299 139 160 46,48 53,52
Pınarbaşı : 255 128 127 50,20 49,80
Delihebil : 247 117 130 47,37 52,63
Çatalsu : 313 151 162 48,24 51,76 TOPLAM : 5.663 2.704 2.959 47,75 52,25
GENEL TOPLAMI : 26.874 13.017 13.857 48,44 51,56
Bankaları:
T.C Zıraat Bankası Tel:431 21 94
Lokantalar:
Merkez Lokantası Tel:431 24 21
Zümrüt Lokantası Tel:431 20 59
Eczaneler:
Toprak Eczanesi Adnan Toprak Tel:431 21 55
Feza Eczanesi Feza Kızıltan Tel:431 25 57
Sağlık Ocakları:
Merkez Sağ. Ocağı Tel:431 20 30
Demirci Sağ. Ocağı Tel:436 20 43
Gülpınar Sağ. Ocağı Tel:434 23 37
Saratlı Sağ. Ocağı Tel:433 42 89
Bekarlar Sağ. Ocağı Tel:438 84 86
Sofular Sağ. Ocağı Tel:438 80 08
Camiliören Sağ. Ocağı Tel:437 50 43
ESKİL İLÇESİ
Eski kaynaklarda daha ziyade ESKİL il olarak geçen Eskil’in ilk kurulduğu yer bugün GAVUR ÖREN olarak bilinen ve Tuz gölünün yakınında bulunan mevkiidir. Anadolu’da Selçuklu hakimiyeti ile birlikte Sultan II. Kılıçarslan tarafından Eskil ve çevresine Türk boyları yerleştirilerek, bölge Türkleştirilmiştir. Selçuklular zamanında Eskil Karaman vilayetine bağlanmıştır. Eskil’de eski tarihi kalıntılara rastlanılmaktadır. Ortakuyu, Köşk, Çukuryurt, Hacıeyvatlı (höyüklü), Mutlu, Culfa, Sarsak, Tosun yaylalarında höyükler mevcut olup, buralardan mimari eser döküntüleri, insan, ilah ve ilahe heykelleri kalıntıları çıkmaktadır. Bizanslılardan kalma tiyatro yeri kalıntıları günümüzde mevcuttur. Bağdat yolu olarak bilinen tarihi yolun taş döşeli kısımlarına bayram düğün mevkiinde rastlanmaktadır. Eşmekaya kasabamızın “Erdoğdu” mevkiinde eskiden insanların yaşadıklarına dair belirtiler bulunan yeraltı şehir harabeleri bulunmaktadır.
Eşmekaya kasabasındaki göletlerde Melimetbeyli mevkiindeki sazlıklardan her türlü yaban kazı,ördek, bıldırcın, keklik ve diğer av hayvanları bulmak mümkündür.
Eskil, Tuz gölünün güneyinde Aksaray iline 67 km. Konya iline 115 km. uzaklıkta düz bir ova üzerinde kurulmuştur. Yüzölçümü 1601 km2, nüfusu 22.212’dir. Eskil halkı genelde çifçilikle uğraşmakta olup, Buğday, arpa ve şekerpancarı yetiştirmektedir.
AĞAÇÖREN İLÇESİ
M.Ö. III ve VI y.y.’da Hititler zamanında yerleşim alanı olarak kullanılmış, daha sonra Bizanslılar zamanında Kapadokya sınırları içerisinde kalmıştır. Bu zamana ait belgeler ilçe sınırları içinde kalan Taşkale ve Kilise mevkilerinde ki kalıntılardan anlaşılmaktadır.
Türklerin Anadolu’ ya girmesiyle beraber bu bölgeye Oğuzların, Peçenek koluna mensup Türkmenler XII y.y. itibaren yerleşmeye başlamışlar, Anadolu Selçuklularına bağlı olarak kalmışlardır. Bu devletin yıkılmasıyla bölgeye bir ara Karamanoğulları hakim olmuş, daha sonra da Kadı Burhanettin Bey hakim olmuştur.
Bölgeye Osmanlı devleti XV. y.y. da Fatih döneminde hakim olmuş ve dönem içerisinde ismi PANLI olarak geçmiştir. Osmanlı Devletinin yıkılmasından sonra işgale uğrayan Anadolunun çeşitli yerlerinden göçmen akını oluşmuştur.
İlçe 1961 yılına kadar PANLI ismi ile anılmış daha sonra AĞAÇÖREN olarak Şereflikoçhisara bağlı iken 1989 yılında Aksaray iline bağlanmıştır.
Ağaçören ilçesi İç Anadolu bölgesinin orta, kızılırmak bölümünün güney doğusunda yer alır. İlçenin yüzölçümü 318.000m², rakımı 1100 m’dir, nüfusu son sayıma göre 5.132’dir. İlçe bir plato görünümünde olup doğu yakası Hasandağının volkan tüfleri ile kaplı olup, genelde yapısı tozlu ve çoraktır.Hakim bitki örtüsü bozkır bitki örtüsüdür. Ağaç türü bitkiler küçük akarsu boylarında yetişen söğüt, kavak ve iğde ağaçlarıdır. İlçenin belli başlı tek akarsuyu peçeneközü çayıdır, tuz gölüne yakın olmasından dolayı gölün buharlı ve tuzlu havasından etkilenmektedir. Halk genelde tarımla uğraşmaktadır: uğday, arpa, nohut, fasulye, şeker pancarı yetiştirmektedir.
Konaklama Tesisleri:
-Kılıç Petrol ve Konaklama Tesisleri - E-90 Karayolu üzeri Ağaçören
Tel: 2252002.
-Belediye Sosyal Tesisleri - Zafer Mah. Manas Parkı (Belediye)Ağaçören.
Lokantalar:
-Aspava Pide ve Kebap Salonu - Atatürk Bulvarı Ağaçören Tel: 331 21 05
-Akpınar Pide ve Kebap Salonu - Ankara Cad. Ağaçören Tel: 331 21 73
-Çiçek Lokantası - P.T.T. Caddesi Tel: 331 22 74
-Merkez Lokantası - P.T.T. Caddesi Ağaçören Tel:331 31 05
TELEFONLAR
Merkez Sağlık ocağı Tel:331 20 42
Kaymakamlık Tel:331 34 00
Belediye Başkanlığı Tel:331 20 05
Jandarma Komutanlığı Tel:331 27 06
Emniyet Amirliği Tel:331 24 42
Cumhuriyet Savcılığı Tel:331 24 83
Halk Eğitim Müdürlüğü Tel:331 24 03
Milli Eğitim Müdürlüğü Tel:331 24 04 |